Logo
news content

Dünya güclərinin yeni strategiyası: etnik ittifaqlar
Rusiya-Ukrayna münaqişəsinə bir də bu tərəfdən baxmaq faydalıdır

Rusiyanın Ukraynaya hərbi təcavüzünün səbəbləri araşdırılarkən çox vaxt münaqişənin nə vaxt bitəcəyi, kimin qalib gələcəyi barədə mülahizələr araşdırılır. Hətta çox vaxt, irəli gedilərək, münaqişənin başqa dövlətlərin ərazisinə də sıçraya biləcəyi deyilir. Bu cür proqnozları tam mənasız hesab etməsəm də, bir şeyi deyə bilərəm ki, münaqişədə, digər dövlətlərə baxanda, Rusiya daha çox itirən tərəf olacaq. Fikrimcə, Rusiya hələ 2014-cü ildə Ukraynanın qanuni ərazisi olan Krımı işğal edərkən bu münaqişədəki itkilərinin əsasını qoyub (həm canlı qüvvə, həm də ərazi baxımından). Krımın işğalı və 2022-ci ilin fevralında Ukraynaya “xüsusi hərbi əməliyyat” adı altında daxil olması ilə Rusiya daha çox itirən tərəf olacağını rəsmiləşdirmiş oldu. Bəlkə də belə bir nəticə çox adamda etiraz, hətta ironiya doğura bilər ki, torpaq işğal edən tərəf Rusiyadırsa, hansı məğlubiyyətdən söhbət gedə bilər? 

Rusiya zərərli dərəcədə hövsələsizlik göstərməklə, vəziyyəti dəqiq qiymətləndirmədən və gələcək strateji maraqlarını dəqiq dəyərləndirmədən münaqişəyə girişdi və getdikcə arzuolunmaz nəticələrini gördü. 

Hər şeydən qabaq gəlin həmin məqamın nələr olduğuna diqqət yetirək. Münaqişə tərəfləri din və dil, soykökü baxımdan kimlərdir? 

Hamıya bəllidir ki, hər iki xalq soykökü və dil baxımından çox yaxındı, hər ikisi slavyan xalqları hesab olunurlar. Azərbaycanla qardaş Türkiyə bu meyarlar üzrə necə yaxındırlarsa, Ukrayna ilə Rusiya da bir-birinə o qədər yaxındır. Münaqişənin mahiyyətinə də həmin baxımdan ...

lock icon

Yazını tam oxumaq üçün